اگر از کنار به اسپورتیج نگاهی بیندازید، متوجه طراحی بسیار ساده و در عین حال اسپورت این خودرو خواهید شد. خطی از لبه انتهایی تیزگونه‌ی چراغ جلو شروع شده و بدون شکست و با امتداد از بالای درب‌ها به چراغ عقب رسیده است. در پایین درب‌ها به غیر از خطی که از دور چرخ‌ها و از پایین آن‌ها گذشته، یک خط دیگر از پایین درب جلو شروع شده و با حالتی منحنی شکل به وسط درب عقب رسیده و در آنجا محو شده که باعث شده از سادگی طراحی این قسمت از اسپورتیج کاسته شود. شیشه‌های کناری به صورت چشمگیری کوتاه هستند که دید را اندکی برای سرنشینان کم کرده ولی همین طراحی حالت و حس اسپرت‌گونه‌ی بیشتری به اسپورتیج بخشیده است.

در عقب اسپورتیج طراحی ساده و شکیلی دارد. شیشه عقب بسیار کوتاه و کوچک است که باعث شده از دید عقب نیز کاسته شود. چراغ‌های عقب کشیده هستند و از زمان عرضه آن به بازار چندبار بازنگری شده‌اند که نمونه‌ای که ما در اختیار داریم آخرین و جدیدترین طرحی است که برای چراغ‌های عقب اسپورتیج در نظر گرفته شده است. برخلاف بسیاری از خودروها، چراغ‌های راهنمای اسپورتیج خارج از چراغ اصلی قرار دارد و در دو طرف و در قسمت انتهایی سپر قرار گرفته‌اند.

در کل باید گفت که پیتر شریر به خوبی هنر طراحی خود را در اسپورتیج به رخ کشیده و از این خودرو یک شاسی‌بلند بسیار زیبا و جذاب ساخته که به راحتی می‌تواند دلربایی کند و همین امر کمکی موثر برای بالابردن فروش اسپورتیج کرده است.

کابین و امکانات


با وارد شدن به کابین اسپورتیج، همان حس اسپرت ظاهری نیز به شما منتقل می‌شود. فرمان خوش‌دست، دسته دنده کوچک و اسپرت، و طراحی خوب و دلنشین کنسول میانی فاکتورهایی هستند که باعث می‌شوند تا نتوانید به راحتی ایرادی از طراحی داخلی این خودرو بگیرید. در داخل کابین می‌توانید انواع امکانات رفاهی را پیدا کنید و باید گفت که اسپورتیج از نظر سطح امکانات رفاهی یکی از بهترین‌ها در کلاس خود است.

فضای نشستن در جلو کاملاً راضی کننده است ولی زمانیکه به صندلی‌های عقب بروید اوضاع کمی فرق می‌کند و با توجه به ارتفاع کم سقف و ابعاد و اندازه خودرو کمی کوچک‌تر از انتظار است و شاید برای بعضی افراد بلند قد خوشایند نباشد.
از امکاناتی که روی این خودرو نصب شده می‌توانیم به سیستم AWD اشاره کنیم. این سیستم به صورت خودکار نیرو را بین چهارچرخ منتقل می‌کند و در شرایط ناهموار به صورت هوشمندی وضعیت خودرو را تشخیص داده و طوری نیرو را به چرخ‌ها منتقل می‌کند که بهترین بازدهی و کنترل برای راننده فراهم شود. ازدیگر امکاناتی که در این کره‌ای نصب شده می‌توانیم به سیستم تهویه مطبوع دوگانه برای سرنشینان جلو به همراه یونیزه کننده هوا، سیستم صوتی مجهز به چنجر سی‌دی و ورودی iPod و USB، سقف پانوراما، آینه‌های جانبی جمع شونده به صورت برقی، سنسور پارک در جلو و عقب، کروز کنترل، آینه میانی الکتروکرومیک، دوربین عقب، گرمکن صندلی‌های جلو (گرمکن و سردکن چهار صندلی به صورت سفارشی)، روکش چرمی صندلی‌ها و دسته دنده، فرمان سه حالته به صورت سفارشی، سیستم کنترل ایستایی در سربالایی HAC و در سراشیبی DBC، سیستم ورود بدون کلید و همچنین استارت دکمه‌ای اشاره کنیم.

تجربه رانندگی


کیا اسپورتیج به پیشرانه 4 سیلندر خطی 16 سوپاپه به حجم دقیقاً 2360 سی‌سی مجهز شده که می‌تواند حداکثر 177 اسب‌بخار در 6000 دور در دقیقه و 227 نیوتن‌متر در 4000 دور در دقیقه را تولید کند (البته ناگفته نماند که تا چند ماه پیش مجوز واردات این خودرو با پیشرانه 2 لیتری توربوشارژ نیز وجود داشت ولی هم‌اکنون تنها مدلی که می‌تواند ثبت سفارش شود همین مدل 2.4 لیتری است). این نیرو به جعبه دنده 6 سرعته تیپترونیک خودکار منتقل می‌شود که باعث شده مصرفی برابر 12.5 لیتر در شهر، 7.3 لیتر در خارج از شهر و 9.2 لیتر به صورت ترکیبی را داشته باشد که تمامی این سوخت از باک 55 لیتری آن و با استاندارد آلایندگی یورو 4 سوزانده می‌شود.

بالاخره دکمه استارت را زده و موتور را روشن می‌کنیم. صدای زیادی به داخل کابین منتقل نمی‌شود و اتاق تقریباً آرام است. دید به اطراف خوب است و آینه‌های بزرگ باعث شده تا دید خوبی نسبت به اطراف خودرو داشته باشیم ولی شیشه عقب خودرو کوچک است و دید کمی دارد که البته سنسورها و دوربینی که در این قسمت قرار داده شده توانسته به حل این مشکل کمک کند. شتاب‌گیری‌های اسپورتیج با توجه به پیشرانه 2.4 لیتری خوب و راضی کننده است و در کنار فرمان کوچک و خوش دست حس خوبی را به راننده القا می‌کند.

اما یکی از مشکلاتی که در مورد اسپورتیج باید گفت ضرباتی است که با توجه به رینگ‌های بزرگ و اسپرت و سیستم تعلیق خشک، به کابین وارد می‌شود و در نهایت کابین اسپورتیج را باید خشک دانست.